Serinin ilk kitabına göre oldukça sıkıcı başlayan ve sonlara doğru hareketlenen bir konusu var. Çevik Atmaca'nın Athuan Mezarlarında bulunan Erreth Akbe'nin kayıp diğer yarısını bulmaya gidişinde karşılaştığı Tenar adlı kendini ilk Rahibe sanan bir genç kızla tanışmasını ve onunla özgürlüğe kaçışı anlatılıyor.
Athuan Mezarları, yer altındaki çoğu yerinde ışık yakmanın yasak odalarıyla, labirentleri ve içeri girecek hırsızları öldürmek üzere tasarlanmış karanlık güşlerin hakimiyeti altında bir yer. Aynı zamanda Tanrı krala karşı gelen suçlular da bu yeraltı odalarında kurban edilmek üzere bekletiliyor.
Yeraltındaki bu detaylar o kadar ayrıntıyla veriliyor ki gerçekten yerin altında sıkıştığınızı hissetmeniz işten bile değil. 5 yaşından itibaren İlk Yüksek Rahip olarak yetiştirilen Tenar, bütün kuralların dışına çıkarak yeraltı odalarında kapana sıkışmış olan Ged'i öldürmez ve öldürdüğünü söyleyerek cezası ölüm olan "yalan söyleme" suçunu işler.
Kitabın ana teması geç bir kızın büyümesi yani cinsellik diyor kitabın arkasında ama bu cinsellik bence söylenemeyen bir aşk olarak daha iyi tanımlanabilirdi. Sonu yine bir sonraki kitaba hemen başlanılası biçimde bitti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder