Roman kahramanı bence inanılmaz özellikte biri. Başına gelmemiş, denemediği hiçbir şey kalmamış orjinal bir tip. İnsanların açgözlülüklerini, kendilerini daha yukarda göstermek için nasıl çabaladıklarını ve akla hayale sığmaz mantıksız hareketlerde bulunduklarını gayet ustaca anlatmış Aziz Nesin.
Hikayenin ana teması Mısır'daki amcasından çok büyük bir miras kalan, küçük bir çocukken evlatlık olarak verilen Betüş'ün birden ortaya çıkan akrabalarının onu bulmaya çalışması üzerine kurulmuş.
İşin doğrusu romanın sonunu daha farklı bir biçimde düşünüyorken hiç olmadık bir yumuşaklıkta son buluyor. Ama sonrasında o günün şartlarında Türkiye'de neler yaşanmış, nasıl absürdlükler yapmış gayet net biçimde görüyorsunuz. O zaman da bu zaman da Türkiye'de pek bir şey değişmemiş aslında.
Aziz Nesin gibi bu durumu anlatabilecek başka bir yazar daha olabilir mi bilmiyorum. Ama bu kitaba yazılı tiyatro demek daha doğru olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder