Bir nevi kıyamet günü canlandırması gibi ama kıyametin ucundan dönülmesi gibi aynı zamanda.
Son kitapta biraz daha aksiyon olsa daha iyi olurdu. Evet Tehanu; o yanık yüzlü güzel kız baştan beri bir ejderhaydı ama sonunda bu son kitapta altın renkli haline bürünebiliyor.
Kuğu ile olan savaşında bütün gücünü kaybetmiş olan Çevik Atmaca'nın tekrar güçlerine kavuşması şahane olurdu ama maalesef o da olmadı. Ve beklediğim ve olmayan şeylerden biri de daha önceki kitaplarda içinde bir büyücülük yeteneği varmış gibi davranılan, böyle bir beklenti yaratılan Tenar, oldukça pasif bir rolde kalmış.
Ejderhaların insanların yaşam alanlarına gelmeye başlamasını, ölümlülerle yaşayanlara arasındaki duvarın hasar görmesini yeterince net kafamda canlandıramadım.
Bütün bu beklenenlerin gerçekleşmemesi bir yana, yazar o kadar iyi betimliyor ki olayları yine şahane bir kitaptı demek farz oluyor.
Son kitabın huzurlu bir sonla bitmesi, aksiyon beklentisini karşılamasa da daha da fazla etkileyicilik sağlıyor.
Bu seriyi okuyun derim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder