Yağmurları Çağırıyorum...

Sen geldiğinde çalan bir parça vardı aklımda biraz önce...
Ve gittiğinde aralık bıraktığın kapının iç acıtan gıcırtısı...

Yalnız başıma kaldığımda,
Daha akıllı olduğum zamanlarda
Gerçekten delirdiğimi düşünüyorum.
Sonra geçiyor.

Delirirken bile odaklanamıyorum.

Serçeler gibi daldan dala konup sürekli şarkılar söylemek isteyen biriyim aslında.
Sesimi kısıyorlar...
Bağırıyorlar ayarsız.

Yemyeşil vadilerinde geziyorum aklımın,
Yağmurları çağırıyorum.
Islanıyorum, çimenlere uzanıp...
Yağmurlar herşeyi temizler
Gözyaşlarını bile..

Aylak Adam

''Ağaç dalındaki, gövdeden ayrılma eğilimini fark ettin mi bilmem? Hep öteye öteye uzar. Gövdenin toprağa kök salmış rahatlığından bir kaçıştır bu. Özgürlüğe susamışlıktır.''

Yusuf Atılgan'la yeni tanıştım. Kitap güzel, Kahraman ilginç, olay geçişleri bazen sert, zaman kurgusu değişik... Hepsini biraraya getirince ortaya orjinal bir kitap çıkmış.

Kahramanın adı yok. Ama yazar ona Bay C. demiş. Baştan beri tanışamadığı hep tesadüfen teğet geçtiği ise B. adında bir kız.

Aylak Adam, bir mirasyedi. Çok zengin ve çalışmadan gezip dolaşan ne istediğini ve ne yaşaması gerektiğini çözemeyen bir kaybeden.

Yanlış anlamalarla ilişkilerini bitiren ve yitirdiklerinin peşinden koşan kararsız bir adam. Sonunda aşkı bulduğunu düşünüyorum. Ama o bulduğunu da yitireceğinden da emin gibiyim.

Onu Aylak yapan ise çocukluğunda yaşadığı travma aslında. Babasının yaptıklarını sürekli hatırlayan bir büyük çocuk o.

"İnsan geçmiş bir olayı kafasından kazıyıp attığını sanıyor. Değil. Tortuya benzer bir kalıntı var."

Bir Kadının 24 Saati

... tüm acılar korkaktır, kendisinden daha güçlü olan yaşama isteği karşısında geri çekilir, çünkü bedenimizin her hücresinde yerleşmiş olan yaşama isteği, ruhumuzdaki ölüm tutkusundan daha güçlüdür.

Bir otelde kalan insanların yine aralarından evli ve 2 çocuk sahibi bir kadınla yakışıklı bir gencin kaçışı sonrasında aralarında konuşmalarıyla başlıyor konumuz. Ve Sabahattin Ali'de gördüğümüz hikaye içinde hikaye olayı bu kitapta da mevcut.

Zweig'in Satranç'ta olduğu gibi başkahramanın ağzından yazdığı bir kitap. Bu kitabın en güzel yerlerinden biri kumarbaz gencin kumar oynarken adeta elleriyle bütün hayatını anlattığını ifade eden satırlardı.

Bir insanın hayatını kurtarmak için neler yapabilirsiniz? Ve bu çabanızın sonunda hayal kırıklığına uğramak sizi ne kadar rahatsız eder.

Kitapta hayatımız boyunca bazen müdahale etmek isteyip de etmediğimiz olaylardan birnde tam tersi bir durumu bütün içtenliğiyle buluyoruz. İyilik yaptıktan sonra karşılaşacağımız gerçekler beklediğimiz gerçekler olmayabilir.

Kısa bir kitap, okunası, hoş güzel tat bırakan...

''Kişinin kendini tanımaya başlaması aslında kendini savunmaya başlamasıdır ve bu, çoğu zaman beyhude bir savunmadır.''